De lichaamstaal van honden begrijpen

Iedereen die ooit tijd heeft doorgebracht met een hond, weet dat honden, net als mensen, een unieke persoonlijkheid hebben en veel gevoelens op precies dezelfde manier ervaren als mensen en alle andere zoogdieren.

Hoewel ze geen verfijndere emoties kennen zoals schaamte, rancune of minachting, hebben ze dezelfde reeks basisemoties als wij, denk aan geluk, verdriet, opluchting, frustratie en angst. Deze gevoelens zijn van essentieel belang om honden te helpen de wereld te leren kennen en hen aan te moedigen om zich op bepaalde manieren te gedragen om ze te beschermen of te helpen. Als een hond bijvoorbeeld bang is, zoekt hij waarschijnlijk veiligheid tegen de dreiging en voelt daarna opluchting, terwijl de positieve gevoelens die hij krijgt van knuffels en verzorging een goede relatie met zijn omgeving stimuleren.

Natuurlijk kan je hond je niet vertellen hoe hij zich voelt, maar je kunt zijn emoties beter begrijpen door de lichaamstaal van je hond te observeren en de basisbeginselen van communicatie met honden onder de knie te krijgen. Deze gids helpt je de gevoelens van je hond te herkennen, waardoor de speciale band die jullie hebben nog sterker wordt.

Blij

Blijdschap is een van de gemakkelijkste emoties om te zien en het is zeker een favoriete expressie van je hond! De ogen van je hond zijn zacht en in soft-focus, met een ontspannen voorhoofd. De oren flapperen als hij rent of bewegen heen en weer op een innemende, vriendelijke manier.

De staart van een hond is een goede aanwijzing voor zijn humeur - een kwispelende staart betekent meestal een blije hond! Als ze zo enthousiast met hun staart kwispelen dat het lijkt alsof hun hele achterpoten trillen, dan betekent dat ze heel erg blij zijn!

Een blije hond beweegt op een ontspannen en soepele manier, en moedigt je aan om te spelen en ook vrolijk te worden.

Onrustig

Een onrustige hond heeft vaak grote, starende ogen, maar hij kan ze ook samenknijpen en oogcontact vermijden. Je ziet wat rimpels of spanning op zijn voorhoofd en hij houdt zijn oren iets naar achteren en beweegt ze heen en weer terwijl hij het mogelijke gevaar probeert te begrijpen. Als ze lange oren hebben (ook wel hangoren genoemd), houden ze die vaak dichter bij hun kop dan normaal.

Hij houdt zijn lichaam en staart waarschijnlijk stil en in een iets lagere houding. Onrustige honden kwispelen soms voorzichtig met hun staart, maar dit is eerder een gebaar van verzoening dan omdat ze vrolijk zijn. Daarom kun je de onrust soms over het hoofd zien. Houd je hond dus goed in de gaten als zich een nieuwe of uitdagende situatie voordoet.

Angstig

Als je hond bang is, maakt zijn lichaamstaal dat bijzonder duidelijk; dit type expressie kan heel dramatisch zijn. Elke hond reageert anders op angst. Sommige honden maken zich zo klein mogelijk, andere honden gaan op hun rug liggen in een onderdanige houding, en weer andere honden blijven onbeweeglijk staan of gaan luid blaffen of grommen.

Ze kunnen hun ogen wijd openhouden, heen en weer bewegen, strak staren, gluren of zijdelingse blikken werpen op het voorwerp of de persoon waar ze bang voor zijn. Hun oren liggen plat tegen hun kop en hun lippen zijn gespannen. Ze kunnen hun lippen likken of gapen en hun staart staat stil, laag of tussen hun benen geklemd. Meestal zijn ze zo geconcentreerd op de dreiging dat ze zelfs hun lievelingssnack weigeren!

Gefrustreerd

Honden kunnen verschillende soorten frustratie voelen, van een langdurige depressie (zoals de hond op deze foto), tot een meer actieve, onmiddellijke frustratie, meestal als reactie op een specifieke gebeurtenis (zoals niet krijgen van iets wat ze willen). Ze kunnen zich ook gefrustreerd voelen als ze niet weg kunnen komen van iets onaangenaams.

Hun ogen staan wijd open en ze knipperen niet, hun oren zijn gespitst en als ze niet blaffen, houden ze hun lippen stijf op elkaar.

Dit is een uiterst gespannen toestand en honden kunnen dit niet eeuwig volhouden. Ze leggen zich vaak mokkend bij de frustrerende situatie neer, maar kunnen uiteindelijk wel depressief worden. Dit kan verkeerd worden geïnterpreteerd als kalme aanvaarding, dus je hond heeft veel zorgvuldige, liefdevolle aandacht nodig om hem te helpen ontspannen nadat hij gefrustreerd is geweest, voordat hij zich weer normaal zal gedragen.

Opgelucht

Opluchting is duidelijk merkbaar omdat het meestal volgt op een eerder gespannen en negatieve emotionele toestand. Het is belangrijk om te weten wanneer je hond zich gefrustreerd, onrustig of bang voelt, maar het is net zo belangrijk om te weten wanneer hij zich weer opgelucht en ontspannen voelt.

Sommige honden gaan gapen, terwijl wat meer gereserveerde honden hun kop laten zakken, oogcontact vermijden en lijken te zuchten. Meer extraverte persoonlijkheden kunnen zich uitschudden, zich in een diepe speelhouding uitstrekken of zelfs in een euforische toestand rondrennen - al deze activiteiten helpen om hun spanning te verminderen.

Geconcentreerd

Een alerte hond heeft zijn ogen open, knippert niet en concentreert zich op een bepaald object. Hun oren worden gespitst of naar voren gehouden, en hun bek kan gesloten zijn of open met de tong stil in het midden. Hij houdt zijn kop hoog, tenzij hij op iets wil gaan jagen. In dat geval laat hij zijn kop zakken en steekt hij die iets naar voren.

Als ze gefocust zijn op iets leuks of aangenaams, kan hun hele lichaam zich in die richting aanspannen, rillend van verwachting en klaar voor actie!

Boos

Wees voorzichtig als je vermoedt dat je hond boos is, vooral tot de dreiging weg is.

Hun bek is open en hun lippen zijn gespannen en naar achteren getrokken, hun snuit en neus zijn gerimpeld terwijl ze hun tanden ontbloten. Hun gewicht rust op hun voorpoten, klaar om uit te halen of aan te vallen. Ze zijn stil of laten een dreigende lage grom horen. Een hond die echt boos is, maakt meestal niet veel geluid!

Provoceer je hond niet als hij boos is. Ga niet naar ze staren, schreeuwen of plotselinge bewegingen maken, maar geef hem de tijd en de ruimte om te kalmeren.

Neutraal

Hun ogen zijn zacht en ontspannen, ze bewegen soepel en vertonen geen witte delen als ze hun omgeving scannen vanuit hun comfortabele rustplaats. Hun oren zijn ook ontspannen terwijl ze nonchalant naar hun omgeving luisteren, en hun voorhoofd en wenkbrauwen zijn glad. Hun bek is dicht of iets open en zijn lippen en snuit zijn ontspannen. Ze zijn perfect tevreden!